تفاوتهای اصلی بین LSZH (کم دود، بدون هالوژن) و PVC (پلی وینیل کلراید) در ویژگیهای احتراق، سازگاری با محیط زیست، هزینه و انعطافپذیری آنها نهفته است. LSZH در هنگام سوختن دود بسیار کمی و دود سفید بیضرر تولید میکند، در حالی که PVC دود سیاه سمی و گازهای خورنده آزاد میکند. بنابراین، LSZH برای کاربردهایی با الزامات ایمنی و زیستمحیطی سختگیرانه مناسبتر است. اگرچه گرانتر و کمی کمتر انعطافپذیر است، PVC مقرون به صرفهتر است و انعطافپذیری بهتری ارائه میدهد.
LSZH (کم دود، بدون هالوژن)
ویژگیهای احتراق: در هنگام قرار گرفتن در معرض آتش، دود بسیار کمی آزاد میکند، بدون هالوژن است و در هنگام احتراق دود سفید تولید میکند.
سازگاری با محیط زیست: بدون هالوژن، گازهای سمی یا خورنده تولید نمیکند و برای انسان و محیط زیست ایمنتر است.
کاربردها: مناسب برای مکانهای عمومی با الزامات ایمنی و زیستمحیطی بالا، مانند مترو، فرودگاهها، بیمارستانها و مناطقی که حاوی تجهیزات الکترونیکی حساس هستند.
انعطافپذیری: نسبتاً کم، برای کاربردهایی که نیاز به خم شدن مداوم دارند، مانند رباتیک، نامناسب است.
هزینه: گرانتر از PVC. PVC (پلی وینیل کلراید)
ویژگیهای احتراق: در هنگام سوختن، مقادیر زیادی دود سیاه غلیظ و گازهای اسیدی خورنده تولید میکند که منجر به دید کم میشود.
تأثیرات زیستمحیطی: حاوی کلر است که در هنگام احتراق گازهای سمی و مضر آزاد میکند.
کاربردها: به طور گسترده در ساخت و ساز عمومی، سیمکشی خانگی و سایر زمینهها استفاده میشود و مقرون به صرفه است.
انعطافپذیری: نسبتاً نرم، آسان برای نصب و جابجایی.
هزینه: قیمت نسبتاً پایین.