ارتباطات کابل نوری زیر دریایی دارای تاریخچه ای بیش از ۱۰۰ ساله است. در سال ۱۸۵۰، شرکت تلگراف انگلیسی-فرانسیسی شروع به قرار دادن اولین کابل زیر دریایی جهان بین بریتانیا و فرانسه کرد.که فقط ميتونست کد تلگراف مورز رو بفرستهدر سال 1852، شرکت تلگراف زیر دریایی لندن و پاریس را برای اولین بار با یک کابل متصل کرد.بریتانیا موفق به بستن کابل زیردریایی ترانس آتلانتیک بین ایالات متحده و بریتانیا شدبعد از اختراع تلفن در سال ۱۸۷۶، کابل های زیردریایی عملکردهای جدیدی را به دست آوردند.و سرعت قرار دادن کابل های زیردریایی در مقیاس بزرگ در کشورهای مختلف تسریع شده است.در سال 1902، کابل ارتباطات زیر دریایی جهانی تکمیل شد.
اولین کابل زیردریایی چین توسط لیو مینگ چوان، اولین فرماندار تایوان در دوران سلسله چینگ ساخته شد. در سال 1886،اون يه سيم آبي کشيد که کل جزيره تايوان و سرزمين رو به هم وصل ميکنهدر سال ۱۸۸۸، دو خط آبی تکمیل شد. یکی از آنها خط آبی ۱۷۷ مایل دریایی بین جزیره چوانشی در فوزو و هواوی (تایوان) در تایوان بود.به طور عمده برای ارائه گزارشات دولت تایوان به دادگاه چینگ در مورد بلایای طبیعی تایوان استفاده می شد، امنیت عمومی و امور مالی و برای ارائه ارتباطات تجاری استفاده می شود؛ دیگری خط آبی 53 مایل دریایی از آنپینگ، تاینان تا پنگهو است.نقطه فرود سرزمین اصلی در جزیره چوانشی در سواحل فوژیان هنوز هم وجود دارد، اما نقطه فرود خاص در تامسوئی تایوان دیگر در دسترس نیست.
در مقایسه با کابل های نوری زمینی، کابل های نوری زیردریایی مزایای زیادی دارند: اول، قرار دادن نیازی به حفاری تونل ها یا براکت های پشتیبانی ندارد.بنابراین سرمایه گذاری کم است و سرعت ساخت سریع استدوم، به جز مناطق فرود،بیشتر کابل ها در عمق دریای دریا قرار دارند و تحت تاثیر آسیب های محیط زیست طبیعی مانند باد و امواج و تداخل فعالیت های تولید انسانی قرار نمی گیرند.، کابل امن و پایدار است، توانایی قوی ضد تداخل و عملکرد محرمانه خوبی دارد.