پچ سیم فیبر نوری-Aixton

سیم وصله فیبر نوری (همچنین به عنوان اتصال دهنده فیبر نوری شناخته می شود) به این معنی است که هر دو انتهای کابل نوری به فیش های اتصال مجهز شده اند تا اتصال فعال مسیر نوری را درک کنند.یک انتهای آن با یک پلاگین، پیگتیل نامیده می شود.سیم/کابل وصله فیبر نوری مشابه کابل کواکسیال است، با این تفاوت که هیچ محافظ شبکه ای وجود ندارد.در مرکز، هسته شیشه ای برای انتشار نور قرار دارد.در یک فیبر چند حالته، قطر هسته 50 میکرومتر تا 65 میکرومتر است که تقریباً معادل ضخامت موی انسان است.هسته فیبر تک حالته دارای قطر 8 میکرومتر تا 10 میکرومتر است.هسته توسط یک ژاکت شیشه ای با ضریب شکست کمتر از هسته احاطه شده است تا فیبر را در داخل هسته نگه دارد.در قسمت بیرونی یک ژاکت پلاستیکی نازک برای محافظت از پاکت وجود دارد.
طبقه بندی و نمای کلی جامپرهای فیبر نوری به شرح زیر است
انواع مختلفی از جامپرهای فیبر نوری (همچنین به عنوان اتصال دهنده های فیبر نوری شناخته می شوند)، یعنی اتصال دهنده های فیبر نوری متصل به ماژول های نوری وجود دارد و نمی توان آنها را به جای یکدیگر مورد استفاده قرار داد.ماژول SFP به یک کانکتور فیبر نوری LC وصل شده است، در حالی که GBIC به یک کانکتور فیبر نوری SC متصل است.در زیر شرح مفصلی از چندین کانکتور فیبر نوری رایج در مهندسی شبکه ارائه شده است:
① جامپر فیبر نوری FC: روش تقویت خارجی یک آستین فلزی است و روش چفت و بست به صورت چرخشی است.به طور کلی در سمت ODF استفاده می شود (بیشترین استفاده در قاب توزیع)
② جامپر فیبر نوری نوع SC: کانکتور متصل به ماژول نوری GBIC، پوسته آن مستطیل شکل است و روش بستن آن از نوع پین پیچ و مهره ای است که نیازی به چرخش ندارد.(بیشترین استفاده در سوئیچ های روتر)
③ جامپر فیبر نوری نوع ST: معمولاً در قاب های توزیع فیبر نوری استفاده می شود، پوسته بیرونی گرد است و روش چفت و بست به صورت چرخشی است.(برای اتصال 10Base-F، کانکتور معمولاً از نوع ST است. معمولاً در قاب توزیع فیبر استفاده می شود)
④ جامپر فیبر نوری نوع LC: کانکتور متصل به ماژول SFP، که از مکانیزم چفت جک مدولار (RJ) ساخته شده است که کارکرد آن آسان است.(معمولاً توسط روترها استفاده می شود) [1]