کاربردهای رایج کابل‌های فیبر نوری پورت‌دار
کابل‌های فیبر نوری پورت‌دار در بسیاری از زمینه‌ها، عمدتاً در مخابرات، مراکز داده و محیط‌های شبکه‌ای استفاده می‌شوند. این کابل‌ها به دلیل انعطاف‌پذیری و توانایی انتقال سیگنال‌های با پهنای باند بالا در مسافت‌های طولانی، برای اتصال دستگاه‌های نوری مانند سوئیچ‌ها، روترها و سرورها ایده‌آل هستند. علاوه بر این، معمولاً در بسته‌های اتصال (splice closures) مستقر می‌شوند و به‌طور یکپارچه با شبکه‌های فیبر نوری موجود ادغام می‌شوند. مهم‌تر از همه، پورت‌دارها به ساده‌سازی فرآیند نصب در شبکه‌های محلی (LAN) و شبکه‌های گسترده (WAN) کمک شایانی می‌کنند و می‌توانند به راحتی در پنل‌های پچ یا کانکتورها در سیستم‌های کابل‌کشی ساخت‌یافته خاتمه یابند. علاوه بر این، این سیم‌ها مسیرهای ارتباطی قابل اعتمادی را برای بخش اتوماسیون صنعتی و فناوری پزشکی ایجاد می‌کنند، جایی که قابلیت اطمینان به دلیل استفاده از تجهیزات حساس، کلیدی است.
انواع کانکتورهای پورت‌دار
در سیستم‌های فیبر نوری، کانکتورهای پورت‌دار اجزای بسیار مهمی هستند و طراحی آن‌ها برای پاسخگویی به نیازهای مختلف متفاوت است. در اینجا برخی از رایج‌ترین انواع آن‌ها آورده شده است:
کانکتورهای مشترک (SC): این کانکتورها مجهز به مکانیزمی هستند که به شما امکان می‌دهد کانکتور را برای اتصال یا قطع آسان بکشید و فشار دهید. برنامه‌های ارتباط داده به دلیل افت درج کم و بازگشت بالا، به طور گسترده از آن استفاده می‌کنند.
کانکتورهای لوسنت (LC): کانکتورهای LC به دلیل اندازه کوچک خود شناخته می‌شوند که آن‌ها را برای مکان‌هایی که فضای کافی وجود ندارد، مناسب می‌کند. این کانکتورها شکل مشابهی با کانکتور RJ45 برای اتصالات متراکم در هر زمان دارند.
نوک مستقیم (ST): کانکتورهای نوک مستقیم دارای یک مکانیزم اتصال از نوع سرنیزه‌ای برای اطمینان از اتصال ایمن هستند. این کانکتورها عمدتاً در کاربردهای فیبر چند حالته که شبکه‌های سنتی هنوز وجود دارند، استفاده می‌شوند.
هر نوع کانکتور پورت‌دار برای محیط‌های نصب و الزامات عملکردی مختلف طراحی شده است، بنابراین در بسیاری از سناریوهای شبکه فیبر نوری انعطاف‌پذیر و قابل اعتماد هستند.