الیاف غیر حساس به خمش

هنگامی که فیبرهای نوری در فضاهای کوچک در قسمت های دسترسی و انتقال شبکه نصب می شوند، تلفات خمشی می تواند یک مسئله مهم باشد، بنابراین ITU استاندارد G.657 را توسعه داد که مقاومت خمشی دو نوع فیبر نوری را تعریف می کند.کلاس A فیبرهای نوری نوع G.652 مورد استفاده در شبکه های انتقال و دسترسی را پوشش می دهد که می توانند شعاع خمشی 10 یا 7.5 میلی متری داشته باشند.کلاس B فیبرهایی را در شبکه دسترسی پوشش می‌دهد که ممکن است مطابق با G.652 نباشند، در صورت خم شدن به شعاع 7.5 یا 5 میلی‌متر، تلفات کم دارند.
تلفات خمشی در جایی اتفاق می‌افتد که فیبر تک حالته با خمیدگی یا بسته‌بندی محکم مواجه می‌شود، مانند داخل کابینت‌ها، کانال‌های کابل، رایزرها و دیوارها.یکی از راه‌های محدود کردن تلفات، کاهش قطر میدان حالت برای بهبود محصور کردن نور است.روش دیگر تعبیه لایه ای از شیشه با ضریب شکست پایین تر به عنوان روکش داخلی فرورفته در کنار هسته یا به عنوان یک "ترانشه" در داخل روکش است.گزینه های دیگر شامل تعبیه حفره های زیرموج یا نانوساختارها در هسته است.
1. ساختار فیبر نوری برای کاهش افت خمشی و بهبود راهنمای نور.
فیبر رقیق شده
کاهش ضخامت فیبر به فیبر اجازه می‌دهد تا به حجم‌های کوچک‌تری فشرده شود و به شعاع‌های کوچک‌تری خم شود، بدون اینکه ترک‌های کوچکی ایجاد شود که می‌تواند باعث شکستن فیبر شود.همچنین اجازه می دهد تا فیبر بیشتری در کابل جا شود.دو گزینه وجود دارد: روکش و لایه محافظ روی روکش را کاهش دهید یا فقط لایه محافظ را کاهش دهید.
2. چگونه کوچک شدن قطر روکش باعث تغییر اندازه فیبر تک حالته هسته 10 میکرومتری می شود.
فیبر استاندارد دارای قطر بیرونی 125 میکرومتر است که در مقایسه با هسته 10 میکرومتری فیبر تک حالته ضخیم است.قطر روکش را می توان تا 80 میکرومتر کاهش داد که حجم شیشه فیبر را تا 2.4 کاهش می دهد.قطر خارجی الیاف روکش شده با پوشش پلاستیکی حدود 170 میکرومتر است، در حالی که قطر خارجی الیاف روکش شده معمولی 250 میکرومتر است.
علاوه بر این، ضخامت پوشش اعمال شده روی روکش استاندارد 125 میکرومتر نیز می تواند کاهش یابد، به طوری که قطر الیاف پوشش داده شده به جای 250 میکرومتر معمول، تنها 200 میکرومتر باشد.
فیبر کم آب
تولید الیاف استاندارد ردی از هیدروژن به جا می گذارد که با اکسیژن در الیاف سیلیکا ذوب شده ترکیب می شود و گروه های هیدروکسیل را تشکیل می دهد که بین 1360 تا 1460 نانومتر جذب می شود و پیک قوی آن در 1383 نانومتر است.این باند زمانی که سیستم فیبر نوری فقط در باندهای 1310 و 1550 نانومتری کار می کند ناچیز است، اما برای مالتی پلکسینگ تقسیم طول موج درشت ارزان قیمت با فاصله 20 نانومتری بین 1270 و 1610 نانومتر مشکل ساز می شود.